Słowniczek przydatnych pojęć:

ADAMASZEK - tkanina żakardowa, dwustronna, zwykle jednobarwna, z wzorem matowym na błyszczącym tle (lub odwrotnie), uzyskiwanym przez odpowiednie dobranie splotów tkackich, najczęściej atłasowych i skośnych.

APRETURA - napawaniu wyrobów żywicami syntetycznymi oraz utrwaleniu ich w operacji dogrzewania – najbardziej znane apretury to : przeciwgniotliwe, przeciwkurczliwe, przeciwpilingowe, antyelektrostatyczne, wypełniająco-zmiękczające, usztywniające, impregnacje wodoodporne, ognioodporne, przeciwmolowe, przeciwgnilne, przeciwbrudowe, przeciwolejowe itp.

BAWEŁNA - włókno pochodzące z nasienia różnych odmian bawełnianej rośliny. Długość włókna 10-60 μm, jego grubość 12-40 μm.

BIELENIE - proces w którym, dąży się do otrzymania odpowiedniego stopnia bieli – czasem dodaje się tzw. wybielaczy optycznych które pochłaniają promieniowanie niewidzialne dla oka o oddają jako widzialne co poprawia wizualny efekt bieli.

DEKATYZACJA - poddawanie wykończonych tkanin działaniu pary i wody, aby utrwalić układ włókien i zapobiec kurczeniu się.

KALANDROWANIE - wykończenie stosowane na bawełnie, jedwabiu, i czasami na wełnianej tkaninie, podczas którego tkaniny przechodzą między dwoma wałami. Jeśli tkaniny są twarde wówczas wały są zrobione ze stali, jeśli tkanina jest miękka wały mają powierzchnię papierową lub bawełnianą. Nacisk nadaje tkaninom gładki, błyszczący wygląd.

MERCERYZACJA - proces chemiczny mający na celu nadawanie włóknom wytrzymałości, połysku i podatności na barwienie.

OSNOWA -system podłużnych przędz w tkaninie równoległy do krawędzi.

PERKAL - tkanina bawełniana, z cienkich włókien w splocie płóciennym, jest miękka i delikatna w dotyku. Nić wykorzystywana do produkcji tkaniny jest okrągła, a sama tkanina - gładka i bardzo ścisła.

PRZĘDZA CZESANA LUB CZESANKOWA - przędza poddawana procesowi czesania, charakteryzująca się wysokim udziałem długich włókien oraz ich równoległym ułożeniem.

SANFORYZACJA - proces wykańczania tkanin bawełnianych poprzez wyginanie na bębnach w celu zmniejszenia kurczliwości do ok. 2%.

SATYNA - rodzaj atłasu, tkanina, której prawa strona ma splot atłasowy wątkowy, zwany splotem satynowym, lewa (błyszcząca) - splot atłasowy osnowowy

SPLOT TKACKI - określony porządek przeplatania się ze sobą nitek osnowy i wątku. Najmniejsza liczba nitek osnowy i wątku, po której porządek przeplatania obu układów nitek w tkaninie powtarza się, nazywa się raportem splotu. Każda nitka osnowy tworząc splot przechodzi na przemian nad i pod określoną liczbę nitek wątku.

TKANINA - jest wyrobem składającym się z dwóch układów nitek prostopadłych – osnowy i wątku. Sposób przeplatania tych układów nosi nazwę splotu tkackiego.

TKANINA ŻAKARDOWA - tkaniny o bardzo rozbudowanych (wielkoformatowych) wzorach, jedno- lub wielobarwnych, wykonywane na krosnach wyposażonych w mechanizm Żakarda (Jacquarda). Tkaniny żakardowe wykonuje się jako:

1) pojedyncze – tkanina wykonywana z jednej osnowy i jednego wątku

    jednobarwne – osnowa i wątek w takim samym kolorze,  tworząc rodzaj mocno spłaszczonego reliefu. Strona lewa tkaniny jest negatywem strony prawej. Wzór widoczny jest dzięki zróżnicowanemu załamaniu światła na pokryciach wątkowych i osnowowych. Typowym przedstawicielem tego typu tkanin jest adamaszek.
    wielobarwne – Rozróżnia się wówczas barwę wzoru i barwę tła. Kolorem wzoru i tła może być kolor wątku, osnowy lub kolor wypadkowy, powstający przez ich zmieszanie.
    wielowątkowe – tkaniny tworzone przez jedną osnowę i kilka różnokolorowych wątków. Wzór tworzony jest przez barwne pokrycia wątkowe. Tło stanowi tkanina w barwie wypadkowej wynikającej ze zmieszania barw składowych jednego z wątków i osnowy

2) wieloosnowowe – tkaniny tworzone jednym wątkiem na wielu osnowach. Wzór tworzą barwne pokrycia osnowowe. Tło tworzy tkanina o barwie wypadkowej wynikającej ze zmieszania barw jednej z osnów i wątku.wielowarstwowe – tkaniny tworzone na wielu osnowach przy użyciu wielu wątków. Wzór jest tworzony przez wątki, osnowy lub tkaniny. Podobnie, tło może być tworzone przez wątki, osnowy lub tkaniny. Zastosowanie czterech (np. CMYK) kolorów (dwa wątki i dwie osnowy) umożliwia uzyskanie pełnej gamy barw pośrednich, zależnych od zastosowanych splotów tkackich.

Opisana powyżej technika tkania umożliwia uzyskanie bardzo dużych wzorów, często o powierzchni kilku metrów kwadratowych, o dość płynnych konturach i drobnych elementach. Wzory tworzą najczęściej motywy roślinne, czasem sceny rodzajowe, a nawet obrazy czy portrety.